Το Σωματείο Καθηγητών Χορού διοργανώνει το σεμινάριο: Ο χορευτής ως Αθλητής

Dance Science

The dancer as a performing athlete:

Ο Χορευτής ως Αθλητής

-from rehabilitation to performance-

Το σώμα αποτελεί για τον χορευτή το μέσο για να εκφραστεί. Η καθημερινή και εντατική ενεργοποίηση αλλά και καταπόνησή του αντιστοιχεί σε εκείνη ενός (πρωτ)αθλητή με τον οποίο ο χορευτής έχει πολλά κοινά. Μοιράζονται αυξημένες απαιτήσεις ευκαμψίας, δύναμης, ισορροπίας, αντοχής, ελέγχου της κίνησης, αντίστασης στην κούραση και στους τραυματισμούς.

Η έρευνα και η εμπειρία δείχνουν ότι οι χορευτές παρουσιάζουν από τα υψηλότερα ποσοστά τραυματισμών ανάμεσα σε όσους ασχολούνται συστηματικά με το σώμα τους. Και συχνά νιώθουν πως δεν έχουν την υποστήριξη που θα ήθελαν από το σώμα τους.

Η Dance Science είναι ένα ειδικό διεπιστημονικό πεδίο που χρησιμοποιεί τις γνώσεις που έχουμε για την ανθρώπινη κίνηση από τον υψηλό αγωνιστικό αθλητισμό και την αθλητιατρική, για να τους προσαρμόσει, εξειδικεύσει και περαιτέρω αναπτύξει στην τέχνη του χορού (dance specific). Επιμέρους επιστήμες όπως η εμβιομηχανική, η κινησιολογία, η προπονητική, η νευρολογία, η κινητική μάθηση, η αποκατάσταση, χρησιμοποιούνται για να αναλυθεί και να αξιολογηθεί η χορευτική κίνηση.

Η επιστημονική προσέγγιση της τέχνης του χορού αποσκοπεί στο να βοηθήσει τους χορευτές να έχουν το σώμα τους σύμμαχο και όχι εμπόδιο στην προσπάθειά τους για χορευτική έκφραση. Το σεμινάριο «Ο Χορευτής ως Αθλητής» με έμφαση στον κλασσικό χορό, αξιοποιεί τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα για να γεφυρώσει θεωρία, πράξη και παράδοση, και μέσω ειδικών ασκήσεων παρουσιάζει λύσεις για την βελτίωση της στάσης και της κίνησης.

Στο πρακτικό και θεωρητικό μέρος του σεμιναρίου συζητούνται μια σειρά από ζητήματα όπως:

• Αρκεί ο χορός από μόνος του (the dance only training system) να απαντήσει στις υψηλές σωματικές απαιτήσεις που ο ίδιος θέτει στους χορευτές;

• Τι πρέπει να περιλαμβάνει μια αποτελεσματική προθέρμανση, ποια συστήματα πρέπει να ενεργοποιούνται και γιατί πρέπει να περιορίζεται η πρακτική των στατικών διατάσεων.

• Ο ρόλος της κάθε άρθρωσης στο κλασσικό χορό

• Η σημασία της επαρκούς καλλιέργειας των θεμελιωδών στοιχείων της στάσης, της κίνησης και της γενικής αθλητικής ικανότητας πριν από την ανάπτυξη της τεχνικής.

• Πως μέσα από συγκεκριμένες ασκήσεις και συνασκήσεις προσαρμοσμένες στο μάθημα χορού μπορούν να βελτιωθούν η ευκαμψία, η δύναμη και η συναρμογή;

• Όταν το σώμα πονά. Πρόληψη και αντιμετώπιση τραυματισμών.

• Πως η εφαρμογή αρχών περιοδικότητας από την προπονητική, μπορεί να βοηθήσει στην οργάνωση μιας σχολής για να βρίσκονται οι χορευτές στην καλύτερή τους κατάσταση σε μια προγραμματισμένη στιγμή όπως αυτή μιας παράστασης και όχι εξαντλημένοι ή τραυματισμένοι;

• Πως μπορούμε να εντοπίσουμε τους αδύνατους κρίκους της κίνησης και να αξιολογήσουμε ποιοτικά τις σωματικές ικανότητες των χορευτών ώστε να περιγράψουμε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα ανάπτυξης και βελτίωσης? Η αξιολόγηση με το Functional Movement Screen.

Έμφαση δίνεται στο πρακτικό μέρος του σεμιναρίου στην κατανόηση και βελτίωση των βασικών στοιχείων της κίνησης (θεμελιώδη κινητικά πρότυπα) μέσω ειδικών διορθωτικών ασκήσεων. Η παρουσίαση προχωρά στην ανάλυση των καθορισμένων χορευτικών κινήσεων και στους τρόπους βελτίωσης.

The Association of Dance Teachers organizes the seminar: The dancer as an Athlete

The body is for the dancer the means to express himself. Its daily and intensive activation and strain corresponds to that of a (first)athlete with whom the dancer has much in common. They share increased demands on flexibility, strength, balance, endurance, movement control, resistance to fatigue and injuries.

Research and experience show that dancers have one of the highest rates of injuries among those who systematically deal with their bodies. And they often feel like they don't have the support they would like from their body.

Dance Science is a special interdisciplinary field that uses the knowledge we have about human movement from high competitive sports and sports medicine, to adapt, specialize and further develop them in the art of dance (dance specific). Individual sciences such as biomechanics, kinesiology, coaching, neurology, motor learning, rehabilitation,They are used to analyze and evaluate the dance movement.

The scientific approach to the art of dance aims to help dancers have their bodies as an ally and not an obstacle to their quest for dance expression. The seminar "The Dancer as an Athlete" with emphasis on classical dance, utilizes the latest scientific data to bridge theory, practice and tradition, and through special exercises presents solutions to improve posture and movement.

In the practical and theoretical part of the seminar, a number of issues are discussed such as:

• Is dance alone enough (the dance only training system) to meet the high physical demands it places on dancers?

• What an effective warm-up should include, what systems should be turned on and why the practice of static stretching should be limited.

• The role of each joint in classical dance

• The importance of sufficient cultivation of the fundamental elements of posture, movement and general athletic ability before the development of the technique.

• How can flexibility, strength and coordination be improved through specific exercises and exercises adapted to the dance lesson?

• When the body hurts. Prevention and treatment of injuries.

• How can the application of periodicity principles by coaching help organize a school so that dancers are in their best condition at a scheduled time such as that of a performance and not exhausted or injured?

Emphasis is placed in the practical part of the seminar on understanding and improving the basic elements of movement (fundamental motor patterns) through special corrective exercises. The presentation proceeds to the analysis of the defined dance movements and ways to improve.